2kB of Fun
Nooit heeft consumentenelektronica zo'n extravagante vormgeving gehad als vroege draagbare spelcomputers uit 1976-1985. Nooit zijn computerspellen zo mooi gereduceerd tot hun essentie als bij deze handhelds. Nooit bood 2kB geheugen zoveel plezier.1983 was het beste jaar met toptitels als Amidar, Astro Thunder 7, Burger Time, Dig Dug, Ms. Pac-Man, Q*bert, Super-Cobra en Zaxxon.
Martijn Koch, architect uit Nederland kocht de 180 beste handheld games, fotografeerde ze, haalde ze uit elkaar, analyseerde de techniek en voegde al dit materiaal samen in dit fantastische boek, een catalogus zoals je deze nog nooit zag.
STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
STRP Festival 2010
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2010 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Christoph De Boeck - Staalhemel
Lawrence Malstaf - Shrink
Jean Michel Bruyère - La Dispersion du Fils
Lawrence Malstaf - Nemo Observatorium
Lawrence Malstaf - Transporter
Roos van Berkel & TUlip - 2 of a kind
The Bloody Beetroots Death Crew 77
Lawrence Malstaf - Knot
Lawrence Malstaf - Nevel
Malcolm MacIver, Marlena Novak & Jay Alan Yim - Scale
Lawrence Malstaf - Territorium
Underworld
M+ M- ???
Redesignme.com is een website waar ontwerpers worden uitgedaagd om een nieuw ontwerp voor een bepaald product te maken.Garton Jones vroeg op redesignme.com om een nieuw ontwerp voor de Ativa 10 Digit Desk Calculator.
Ik verbaas me altijd zeer over het feit dat de meeste rekenmachines nog steeds werken op basis van een chip uit de jaren 70. Een tijd dat chips nog heel duur waren en iedere component moest worden wegbezuinigd. Een standaard microcontroller van vandaag is velen malen krachtiger en in staat om een rekenmachine nu eens van een goede set basisfuncties te voorzien.
Ik wilde dus vooral de layout van standaardfuncties herzien. Het design borduurt verder op bewezen vormgeving: spuitgietplastic voor het budget, knoppen als op de perfect bruikbare Zurich telefoon van de PTT en een moderne witte-OLED display.
Verder had ik me als doel gesteld op vrijdagmiddag binnen een uur iets te bedenken en in te leveren.
Resultaat: een top 3 vermelding van de 109 inzendigen. "Your redesign was part of my top 3. Very well done! Yours sincerely, Charlie Garton-Jones"
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Trofee voor de Man
Resultaat van een weekend-workshop bij WiSPER in Leuven: Een trofee voor de echte man die lassen kan, opgebouwd uit constructieprofielen. De trofee is gelast d.m.v. booglassen met beklede elektrode en met het MIG procedé.
Zwarte Doos
Schilder Bert de Haas en handelaar in bedrijfskleding Chris Hendriks wilden allebei een nieuw bedrijfspand in Kesteren. Vanwege de brandweereisen was het perceel dat zij gekocht hadden alleen optimaal te gebruiken wanneer de panden tegen elkaar aan gebouwd zouden worden.Om enerzijds de behoefte aan een eigen identiteit en anderzijds de behoefte aan een goede kantine voor het personeel te beantwoorden, heb ik beide delen van het gebouw een hoogteaccent gegeven. In deze torentjes bevindt zich een bijzondere ruimte die uitkijkt over de polders van de Betuwe.
De panden zijn verder uitgevoerd in een antraciete damwandprofielplaat om zo correcte uitvoering van de details te vergemakkelijken en de abstractie van de zwarte dozen zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen.
Dit ontwerp heb ik gemaakt in dienst van bouwkundig ontwerp en adviesburo Van Zeist BV te Opheusden.
Welkom in Andenne
Andenne is een klein stadje aan de Maas tussen Namen en Luik. Bij het binnenrijden maakt Andenne weinig indruk. De verlaten bedrijventerreinen aan de Maas maken een rommelige indruk en de Maas wordt genegeerd. Samen met Wendy van Rosmalen heb ik een plan gemaakt voor deze locatie van Europan editie 9.Met ons plan willen we Andenne letterlijk op de (ansicht)kaart zetten. Tussen de stadjes Namen, Huy en Luik heeft Andenne een eigen identiteit nodig. Wij hebben gekozen om het typisch Belgische nonchalante karakter van bouwen als uitgangspunt te nemen en tot een eigen typologie uit te vergroten. Het plan is een raamwerk waarbinnen het onderzoeksgebied in een willekeurige fasering kan worden uitgevoerd. Een subtiele plaatsing van rooilijnen en gebouwhoogtes zorgt voor een gevarieerde openbare ruimte die zich opent naar de Maas.
Een deelopgave was het maken van een herinrichting van het stationsgebied. Slechte bereikbaarheid van de perrons, vreemde logistiek en een unheimische openbare ruimte onder een viaduct geven het gebied nu een naargeestig karakter. Andenne heeft echter ook weer niet de afmeting om een grootschalige ingreep op het stationsgebied te verantwoorden. Wij kozen voor een eenvoudige ingreep waardoor een verdiept plein ontstaat. Het viaduct wordt aangekleed tot een huiskamer en wordt een dak voor de busperrons. Nieuwe bebouwing rond het plein kadert de ruimte in.
Iedere Belg wil zijn eigen woning. Dit negeren is ongeloofwaardig. Wij gaan nog een stap verder door het kopen van een woning vergelijkbaar te maken met het kopen van een auto. Door een slimme indeling te ontwerpen kan iedere woning voor vele doelgroepen ingedeeld worden, en in de loop van de tijd eenvoudig aangepast worden voor nieuwe gebruikers en levensfasen. De architectuur is een karikatuur van de traditionele bouwmethoden, de uitvoering eigentijds en flexibel.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Speelgoedstad
Brandevoort is de grote Vinex wijk bij Helmond. Onder supervisie van Rob Krier is geprobeerd een historische Nederlandse stad te imiteren. Moderne eisen aan het parkeren en het feit dat ieder gezin bijna wel 2 auto's nodig heeft om werk en voorzieningen te bereiken, zorgen dat de binnenkant van ieder woonblok nauwelijks tuin maar vooral parkeerplaatsen bevat.Maar bovenal is Brandevoort een uitbreidingswijk van Helmond. Brengt de nieuwe architectuur een ander leefklimaat, of blijft de sfeer toch typisch Helmond? Ik heb geprobeerd een fotoportret van de wijk te maken, en te kijken hoe de Brabantse gezelligheid zich houdt aan de 'Amsterdamse grachten'.
