Dit Is Geen School
Leren gebeurt het beste als kinderen en jongeren bezig kunnen zijn met onderwerpen waar hun interesse ligt. Ook werkt het goed als projecten realiteitszin hebben.Daarnaast mag er meer ruimte zijn voor het maakproces. Je moet prototypes, experimenten, voorstellingen en producten kunnen maken en hiermee aan de weg kunnen timmeren.
Dit Is Geen School is de wereld in het klein: Een ontmoetingsplein, werkplaatsen en laboratoria, een theater, boerderij, sportcomplex, restaurants, winkels, een hotel.
80's T's
Voor mijn Youtube kanaal 2kB of Fun maak ik T-shirts op basis van oude jaren 80 logo's van computerspellen en electronische apparaten.
Retro Space 4.0
Beeld en Geluid in Hilversum had interesse om speelkasten voor hun museum aan te schaffen.Dit vroeg om een extra duurzame versie van de Retro Space speelkasten.
De nieuwe kast is volledig herontworpen op basis van aluminium plaat en zetwerk. De kast is nu volledig modulair, perfect repareerbaar en wordt zelfs mooier van een beetje slijtage.
2kB of Fun
Nooit heeft consumentenelektronica zo'n extravagante vormgeving gehad als vroege draagbare spelcomputers uit 1976-1985. Nooit zijn computerspellen zo mooi gereduceerd tot hun essentie als bij deze handhelds. Nooit bood 2kB geheugen zoveel plezier.1983 was het beste jaar met toptitels als Amidar, Astro Thunder 7, Burger Time, Dig Dug, Ms. Pac-Man, Q*bert, Super-Cobra en Zaxxon.
Martijn Koch, architect uit Nederland kocht de 180 beste handheld games, fotografeerde ze, haalde ze uit elkaar, analyseerde de techniek en voegde al dit materiaal samen in dit fantastische boek, een catalogus zoals je deze nog nooit zag.
DHZ Arcadekast
Eind januari 2013 kwam Dutch Game Garden met een ontwerpvraag: Ze hadden binnen anderhalve maand een nieuwe serie speelkasten nodig die geschikt was voor transport naar de Game Developer Conference van 25-29 maart 2013 in San Francisco. De kast is opnieuw ontworpen binnen het door Dutch Game Garden geliefde silhouet. Hij moest vooral beter draagbaar worden (bij de evenement worden ze veel rondgesleept), verstuurd kunnen worden als compact flatpack en liefst ook een stuk goedkoper. De kast is nu zelf in elkaar te zetten met een standaard 4mm inbussleutel (net als bij IKEA). De platen zijn wit gelamineerd populieren multiplex. Bovenin zit voor en achter grijs acrylaat zodat de monitor aan de voor én achterzijde beschermd wordt. DGG wil namelijk dat de achterzijde een ander publiek de mogelijkheid biedt om mee te kijken met de spelende bezoekers. De onderzijde is dichtbezet met mat wit acrylaat en hierdoor is de sokkel met LED verlichting in iedere gewenste kleur aan te lichten. Deze versie van de kast heeft geen joysticks o.i.d. omdat iedere spelontwikkelaar zijn eigen controllers meeneemt (XBOX/Playstation gamepad, keyboard, iPad e.d.).
Er wordt momenteel gekeken hoe de kast los te bestellen wordt voor iedereen die het leuk vindt.
STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
STRP Festival 2010
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2010 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Christoph De Boeck - Staalhemel
Lawrence Malstaf - Shrink
Jean Michel Bruyère - La Dispersion du Fils
Lawrence Malstaf - Nemo Observatorium
Lawrence Malstaf - Transporter
Roos van Berkel & TUlip - 2 of a kind
The Bloody Beetroots Death Crew 77
Lawrence Malstaf - Knot
Lawrence Malstaf - Nevel
Malcolm MacIver, Marlena Novak & Jay Alan Yim - Scale
Lawrence Malstaf - Territorium
Underworld
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Trofee voor de Man
Resultaat van een weekend-workshop bij WiSPER in Leuven: Een trofee voor de echte man die lassen kan, opgebouwd uit constructieprofielen. De trofee is gelast d.m.v. booglassen met beklede elektrode en met het MIG procedé.
Welkom in Andenne
Andenne is een klein stadje aan de Maas tussen Namen en Luik. Bij het binnenrijden maakt Andenne weinig indruk. De verlaten bedrijventerreinen aan de Maas maken een rommelige indruk en de Maas wordt genegeerd. Samen met Wendy van Rosmalen heb ik een plan gemaakt voor deze locatie van Europan editie 9.Met ons plan willen we Andenne letterlijk op de (ansicht)kaart zetten. Tussen de stadjes Namen, Huy en Luik heeft Andenne een eigen identiteit nodig. Wij hebben gekozen om het typisch Belgische nonchalante karakter van bouwen als uitgangspunt te nemen en tot een eigen typologie uit te vergroten. Het plan is een raamwerk waarbinnen het onderzoeksgebied in een willekeurige fasering kan worden uitgevoerd. Een subtiele plaatsing van rooilijnen en gebouwhoogtes zorgt voor een gevarieerde openbare ruimte die zich opent naar de Maas.
Een deelopgave was het maken van een herinrichting van het stationsgebied. Slechte bereikbaarheid van de perrons, vreemde logistiek en een unheimische openbare ruimte onder een viaduct geven het gebied nu een naargeestig karakter. Andenne heeft echter ook weer niet de afmeting om een grootschalige ingreep op het stationsgebied te verantwoorden. Wij kozen voor een eenvoudige ingreep waardoor een verdiept plein ontstaat. Het viaduct wordt aangekleed tot een huiskamer en wordt een dak voor de busperrons. Nieuwe bebouwing rond het plein kadert de ruimte in.
Iedere Belg wil zijn eigen woning. Dit negeren is ongeloofwaardig. Wij gaan nog een stap verder door het kopen van een woning vergelijkbaar te maken met het kopen van een auto. Door een slimme indeling te ontwerpen kan iedere woning voor vele doelgroepen ingedeeld worden, en in de loop van de tijd eenvoudig aangepast worden voor nieuwe gebruikers en levensfasen. De architectuur is een karikatuur van de traditionele bouwmethoden, de uitvoering eigentijds en flexibel.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Onbekend Modernisme
Voor vele bezoekers van de Algarve in Portugal is Faro niet meer dan de plaats waar het vliegtuig aankomt. Dat is jammer, want juist de grootste stad van zuid Portugal is misschien wel de enige stad in deze regio waar creativiteit lekker de ruimte krijgt. Geen truttige grote appartementencomplexen voor Nederlanders en Duitsers hier, maar subtiele modernistische vakantiewoningen voor de Portugees zelf. Je ziet Gerrit Rietveld, Adolf Loos en Le Corbusier. Je vraagt je af of MVRDV nu hier inspiratie heeft opgedaan, of dat de moderne Portugese architect naar het Nederlandse bureau heeft gekeken.
Spookwereld
Detroit is een vreemde stad. De stad teert langzaam weg en wordt weer langzaam overwoekerd door de natuur. Niet door oorlog of een ramp, maar puur op economische gronden. De autoindustrie is weggetrokken richting Mexico. De banen zijn verdwenen. De stad wordt overbodig. Het hoofdkantoor van General Motors staat nog steeds als glimmend middelpunt in het centrum van de stad. Als een icoon van vergane glorie.Deze foto's zijn gemaakt tijdens een trip door de VS en Canada in het najaar van 2005.
Mierennest
Hong Kong heeft weinig plek om te bouwen. Er is een smalle strook bebouwbaar land tussen de bergen en het water waar miljoenen mensen zo efficiënt mogelijk dienen te wonen. Op sommige stukken is de FAR (verhouding bruto vloeroppervlak t.o.v. de hoeveelheid grond) wel 5 tot 10.
Speelgoedstad
Brandevoort is de grote Vinex wijk bij Helmond. Onder supervisie van Rob Krier is geprobeerd een historische Nederlandse stad te imiteren. Moderne eisen aan het parkeren en het feit dat ieder gezin bijna wel 2 auto's nodig heeft om werk en voorzieningen te bereiken, zorgen dat de binnenkant van ieder woonblok nauwelijks tuin maar vooral parkeerplaatsen bevat.Maar bovenal is Brandevoort een uitbreidingswijk van Helmond. Brengt de nieuwe architectuur een ander leefklimaat, of blijft de sfeer toch typisch Helmond? Ik heb geprobeerd een fotoportret van de wijk te maken, en te kijken hoe de Brabantse gezelligheid zich houdt aan de 'Amsterdamse grachten'.
