DHZ Arcadekast
Eind januari 2013 kwam Dutch Game Garden met een ontwerpvraag: Ze hadden binnen anderhalve maand een nieuwe serie speelkasten nodig die geschikt was voor transport naar de Game Developer Conference van 25-29 maart 2013 in San Francisco. De kast is opnieuw ontworpen binnen het door Dutch Game Garden geliefde silhouet. Hij moest vooral beter draagbaar worden (bij de evenement worden ze veel rondgesleept), verstuurd kunnen worden als compact flatpack en liefst ook een stuk goedkoper. De kast is nu zelf in elkaar te zetten met een standaard 4mm inbussleutel (net als bij IKEA). De platen zijn wit gelamineerd populieren multiplex. Bovenin zit voor en achter grijs acrylaat zodat de monitor aan de voor én achterzijde beschermd wordt. DGG wil namelijk dat de achterzijde een ander publiek de mogelijkheid biedt om mee te kijken met de spelende bezoekers. De onderzijde is dichtbezet met mat wit acrylaat en hierdoor is de sokkel met LED verlichting in iedere gewenste kleur aan te lichten. Deze versie van de kast heeft geen joysticks o.i.d. omdat iedere spelontwikkelaar zijn eigen controllers meeneemt (XBOX/Playstation gamepad, keyboard, iPad e.d.).
Er wordt momenteel gekeken hoe de kast los te bestellen wordt voor iedereen die het leuk vindt.
Future Space
Dutch Game Garden is een stichting ter promotie en ondersteuning van de Nederlandse games industrie.Op 23 april 2010 opende DGG voor het eerst het evenement Indigo Showcase. Bij dit evenement wordt een selectie van de meest interessante nieuwe Nederlandse ontwikkelingen op games gebied getoond aan publiek, pers en professionals.
Voor de presentatie vroeg DGG mij een serie Retro Space speelkasten te bouwen. De kasten hebben in de achterdeur een 2e beeldscherm waar omstanders de speler kunnen volgen en met de maker over de game kunnen spreken.
De kasten hebben we opgesteld in een strak raster om de amorfe en gedateerde kantoorverdieping aan het Neude te neutraliseren en structuur te geven.
Met dank aan Mick Visser voor foto 4,8 en 10
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Zwarte Doos
Schilder Bert de Haas en handelaar in bedrijfskleding Chris Hendriks wilden allebei een nieuw bedrijfspand in Kesteren. Vanwege de brandweereisen was het perceel dat zij gekocht hadden alleen optimaal te gebruiken wanneer de panden tegen elkaar aan gebouwd zouden worden.Om enerzijds de behoefte aan een eigen identiteit en anderzijds de behoefte aan een goede kantine voor het personeel te beantwoorden, heb ik beide delen van het gebouw een hoogteaccent gegeven. In deze torentjes bevindt zich een bijzondere ruimte die uitkijkt over de polders van de Betuwe.
De panden zijn verder uitgevoerd in een antraciete damwandprofielplaat om zo correcte uitvoering van de details te vergemakkelijken en de abstractie van de zwarte dozen zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen.
Dit ontwerp heb ik gemaakt in dienst van bouwkundig ontwerp en adviesburo Van Zeist BV te Opheusden.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Kleine Zeemeermin
Toen we Kopenhagen bezochten heb ik me verbaasd over de complexe metrokaart voor het eenvoudige metronetwerk. Dat netwerk moest een stuk eenvoudiger en mooier kunnen worden weergegeven voor bezoekers.Ik heb een nieuwe metrokaart ontworpen die de relatie met de stad laat zien en de treinen met verschillende tussenhaltes maar met dezelfde route combineert om het overzicht terug te brengen.
Vrij werk
BBQ XL
Frank en Chantal van den Eijnden vroegen Johan van der Berkmortel en mij een uitbreiding te ontwerpen voor hun woning in Beek en Donk. Er moest een bergruimte komen ter vervanging van een oude schuur, en een overdekt buitenterras met een stookgelegenheid. Twee L vormige elementen omkaderen de blik vanaf het overdekte terras op de diepe tuin. Het bakstenen element bevat de haard en de buitenbank. Het houten element bestaat uit een schuur, een houtopslag en een ruimte voor tuingereedschap, en gaat over in het afdak van de waranda.Deze opdracht is gedaan in samenwerking met Johan van den Berkmortel.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Nep Wanders
De lamp is een geintje. Er was geen plek voor de Big Shadow Lamp van Marcel Wanders. Het idee van de Fake Lamp van Sophie Krier sprak me aan, maar de vorm minder. Ik heb ze met elkaar gekruist, en zie hier: de Fake Wanders. Uiteraard niet te koop
Speelgoedstad
Brandevoort is de grote Vinex wijk bij Helmond. Onder supervisie van Rob Krier is geprobeerd een historische Nederlandse stad te imiteren. Moderne eisen aan het parkeren en het feit dat ieder gezin bijna wel 2 auto's nodig heeft om werk en voorzieningen te bereiken, zorgen dat de binnenkant van ieder woonblok nauwelijks tuin maar vooral parkeerplaatsen bevat.Maar bovenal is Brandevoort een uitbreidingswijk van Helmond. Brengt de nieuwe architectuur een ander leefklimaat, of blijft de sfeer toch typisch Helmond? Ik heb geprobeerd een fotoportret van de wijk te maken, en te kijken hoe de Brabantse gezelligheid zich houdt aan de 'Amsterdamse grachten'.
