STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
Creatieve Fabriek
Het Klokgebouw is een prachtig icoon in Eindhoven. Het is gebouwd als fabriek door Philips in 1928/1929. Na de laatste jaren door Philips gebruikt te zijn als kantoor transformeert het sinds de koop door Trudo weer naar de oude functie, die van een fabriek.Ditmaal geen serieproductie. Het klokgebouw is nu een creatieve fabriek. Architecten, designers, muziekanten, fotografen, creatief adviseurs: een bonte verzameling creatief talent heeft bezit genomen van een icoon van de stad.
Het gebouw is opgedeeld in units van allerlei afmetingen, maar ze hebben allemaal een ding gemeen. Grote raampartijen met fijne metalen kozijnen. Het licht dat binnenkomt geeft een eenheid aan de verscheidenheid van interieurs.
Ik heb vele interieurs in het Klokgebouw gefotografeerd om deze creatieve fabriek in kaart te brengen. De transformatie van het Klokgebouw is een begin in de transformatie van heel Strijp-S naar een nieuw centrum voor de stad Eindhoven.
De hier getoonde bedrijven zijn v.l.n.r. Architectuurcentrum Eindhoven, Little Mountain, Keukenconfessies (2x), Desque, FuturOn.net, De Boekenmakers, studio-OOK, Scherpontwerp, Lady Penelope, Dikgedrukt en PopEI
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Zwarte Doos
Schilder Bert de Haas en handelaar in bedrijfskleding Chris Hendriks wilden allebei een nieuw bedrijfspand in Kesteren. Vanwege de brandweereisen was het perceel dat zij gekocht hadden alleen optimaal te gebruiken wanneer de panden tegen elkaar aan gebouwd zouden worden.Om enerzijds de behoefte aan een eigen identiteit en anderzijds de behoefte aan een goede kantine voor het personeel te beantwoorden, heb ik beide delen van het gebouw een hoogteaccent gegeven. In deze torentjes bevindt zich een bijzondere ruimte die uitkijkt over de polders van de Betuwe.
De panden zijn verder uitgevoerd in een antraciete damwandprofielplaat om zo correcte uitvoering van de details te vergemakkelijken en de abstractie van de zwarte dozen zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen.
Dit ontwerp heb ik gemaakt in dienst van bouwkundig ontwerp en adviesburo Van Zeist BV te Opheusden.
Retro Space
In 1971 was er de eerste videogame waar geld in moest: Computer Space. De video-arcadehal was geboren.Veel beroemde games als Pac-Man, Space Invaders, Streetfighter en Donkey Kong werden met onze kwartjes gevuld. Vandaag de dag sluiten de laatste hallen hun deuren. De Wii, de Playstation en eigenaar "Meneer de Bankaardappel" hebben gewonnen. Als ode aan dit tijdperk en om alle klassiekers te kunnen blijven spelen is er nu "Retro Space".
Retro Space is een moderne arcade machine voor thuis of op het werk. Hij speelt zowel de spellen uit de speelhal vanaf Space Invaders als je oude console spellen voor de Nintendo, Sega of Atari. Het systeem is gemaakt met moderne techniek en is flexibel voor nieuwe ontwikkelingen. Tevens is het systeem geschikt als multimedia jukebox. Naast je favoriete spellen vul je Retro Space met muziek en films. Een full HD beeldscherm en een hoge kwaliteit speakersysteem zorgen voor perfect beeld en geluid. En er hoeft geen kwartje meer in.
Met dank aan model Lara Verlaat voor de imitatie van de originele Computer Space poster.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Mierennest
Hong Kong heeft weinig plek om te bouwen. Er is een smalle strook bebouwbaar land tussen de bergen en het water waar miljoenen mensen zo efficiënt mogelijk dienen te wonen. Op sommige stukken is de FAR (verhouding bruto vloeroppervlak t.o.v. de hoeveelheid grond) wel 5 tot 10.
Speelgoedstad
Brandevoort is de grote Vinex wijk bij Helmond. Onder supervisie van Rob Krier is geprobeerd een historische Nederlandse stad te imiteren. Moderne eisen aan het parkeren en het feit dat ieder gezin bijna wel 2 auto's nodig heeft om werk en voorzieningen te bereiken, zorgen dat de binnenkant van ieder woonblok nauwelijks tuin maar vooral parkeerplaatsen bevat.Maar bovenal is Brandevoort een uitbreidingswijk van Helmond. Brengt de nieuwe architectuur een ander leefklimaat, of blijft de sfeer toch typisch Helmond? Ik heb geprobeerd een fotoportret van de wijk te maken, en te kijken hoe de Brabantse gezelligheid zich houdt aan de 'Amsterdamse grachten'.
Blauwe Envelop
De Belastingdienst voelt als een familiebedrijf. Er heerst een open en ontspannen sfeer. De organisatie is echter verantwoordelijk voor de boekhouding van BV Nederland. De burger verwacht een professioneel abmtenarenapparaat. Het kantoor op de Quintax locatie te Apeldoorn laat deze twee kanten van de Belastingdienst zien. Het gebouw is streng en toont als een veilige vesting naar de omgeving, intern is het volledig open. Muren zijn minimaal aanwezig, en zelfs tussen de verdiepingen bevinding zich vides om het interne contact optimaal ruimte te geven.Bij JHK Architecten ben ik verantwoordelijk geweest voor het concept en voor een groot deel van de technische uitwerking.