STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
STRP Festival 2010
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2010 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Christoph De Boeck - Staalhemel
Lawrence Malstaf - Shrink
Jean Michel Bruyère - La Dispersion du Fils
Lawrence Malstaf - Nemo Observatorium
Lawrence Malstaf - Transporter
Roos van Berkel & TUlip - 2 of a kind
The Bloody Beetroots Death Crew 77
Lawrence Malstaf - Knot
Lawrence Malstaf - Nevel
Malcolm MacIver, Marlena Novak & Jay Alan Yim - Scale
Lawrence Malstaf - Territorium
Underworld
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Pac Man LACK Hack
Een van de meest populaire Ikea producten, het LACK salontafeltje is zo goedkoop, dat moet wel hol zijn.Ik heb de LACK tafeltjes opengemaakt, een retro TV computerspel van Jakks ingebouwd en dit spel voorzien van echte arcadeknoppen. Zo krijgt het TV speeltje een lang leven, en is de LACK niet langer dat saaie tafeltje dat werkelijk iedereen heeft.
Met dank aan Lara Verlaat voor het spelen van Pac-Man.
Zwarte Doos
Schilder Bert de Haas en handelaar in bedrijfskleding Chris Hendriks wilden allebei een nieuw bedrijfspand in Kesteren. Vanwege de brandweereisen was het perceel dat zij gekocht hadden alleen optimaal te gebruiken wanneer de panden tegen elkaar aan gebouwd zouden worden.Om enerzijds de behoefte aan een eigen identiteit en anderzijds de behoefte aan een goede kantine voor het personeel te beantwoorden, heb ik beide delen van het gebouw een hoogteaccent gegeven. In deze torentjes bevindt zich een bijzondere ruimte die uitkijkt over de polders van de Betuwe.
De panden zijn verder uitgevoerd in een antraciete damwandprofielplaat om zo correcte uitvoering van de details te vergemakkelijken en de abstractie van de zwarte dozen zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen.
Dit ontwerp heb ik gemaakt in dienst van bouwkundig ontwerp en adviesburo Van Zeist BV te Opheusden.
Assepoester
Tijdens de portfoliocursus aan het CKE in Eindhoven heb ik een nieuwe interpretatie gemaakt van het verhaal van Assepoester.Met dank aan model Christine Nabuurs, Jeroen Roxs voor het beschikbaar stellen van de werkplaats, en John Körmeling voor het beschikbaar stellen van de veranda.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Onbekend Modernisme
Voor vele bezoekers van de Algarve in Portugal is Faro niet meer dan de plaats waar het vliegtuig aankomt. Dat is jammer, want juist de grootste stad van zuid Portugal is misschien wel de enige stad in deze regio waar creativiteit lekker de ruimte krijgt. Geen truttige grote appartementencomplexen voor Nederlanders en Duitsers hier, maar subtiele modernistische vakantiewoningen voor de Portugees zelf. Je ziet Gerrit Rietveld, Adolf Loos en Le Corbusier. Je vraagt je af of MVRDV nu hier inspiratie heeft opgedaan, of dat de moderne Portugese architect naar het Nederlandse bureau heeft gekeken.
Spookwereld
Detroit is een vreemde stad. De stad teert langzaam weg en wordt weer langzaam overwoekerd door de natuur. Niet door oorlog of een ramp, maar puur op economische gronden. De autoindustrie is weggetrokken richting Mexico. De banen zijn verdwenen. De stad wordt overbodig. Het hoofdkantoor van General Motors staat nog steeds als glimmend middelpunt in het centrum van de stad. Als een icoon van vergane glorie.Deze foto's zijn gemaakt tijdens een trip door de VS en Canada in het najaar van 2005.
Nep Wanders
De lamp is een geintje. Er was geen plek voor de Big Shadow Lamp van Marcel Wanders. Het idee van de Fake Lamp van Sophie Krier sprak me aan, maar de vorm minder. Ik heb ze met elkaar gekruist, en zie hier: de Fake Wanders. Uiteraard niet te koop
Blauwe Envelop
De Belastingdienst voelt als een familiebedrijf. Er heerst een open en ontspannen sfeer. De organisatie is echter verantwoordelijk voor de boekhouding van BV Nederland. De burger verwacht een professioneel abmtenarenapparaat. Het kantoor op de Quintax locatie te Apeldoorn laat deze twee kanten van de Belastingdienst zien. Het gebouw is streng en toont als een veilige vesting naar de omgeving, intern is het volledig open. Muren zijn minimaal aanwezig, en zelfs tussen de verdiepingen bevinding zich vides om het interne contact optimaal ruimte te geven.Bij JHK Architecten ben ik verantwoordelijk geweest voor het concept en voor een groot deel van de technische uitwerking.