Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Burgstede
Alle nevenactiviteiten van de RK parochie in Heteren vinden momenteel in de pastorie en in een tijdelijk gebouw plaats. De pastorie is wegens de monumentstatus niet geschikt om tot parochiecentrum verbouwd te worden.Er is besloten de pastorie te verkopen en met de vrijkomende gelden een nieuw parochiecentrum te bouwen om zo weer lange tijd met de kerkgemeenschap vooruit te kunnen. De getoonde beelden zijn van het goedgekeurde definitief ontwerp.
Kettingverband
Toen ik bij bouwkundig ontwerp- en adviesburo Van Zeist begon te werken was het voorlopig ontwerp voor deze 8 appartementen klaar. Ik heb de technische uitwerking en detaillering gedaan.Een van mijn uitdagingen was om dit nieuwe pand in een perfecte implementatie van het kettingverband te metselen, net als de klassieke huizen in dezelfde straat.
Om toch te laten zien dat het een gebouw van 2008 is heb ik een aantal klassieke details vertaald naar een hedendaagse oplossing. Alle kozijnen zijn van aluminium in een diepe profielering. De balkons doen denken aan klassieke houten veranda's, maar zijn uitgevoerd in bruin gekleurd beton en staal.
Zwarte Doos
Schilder Bert de Haas en handelaar in bedrijfskleding Chris Hendriks wilden allebei een nieuw bedrijfspand in Kesteren. Vanwege de brandweereisen was het perceel dat zij gekocht hadden alleen optimaal te gebruiken wanneer de panden tegen elkaar aan gebouwd zouden worden.Om enerzijds de behoefte aan een eigen identiteit en anderzijds de behoefte aan een goede kantine voor het personeel te beantwoorden, heb ik beide delen van het gebouw een hoogteaccent gegeven. In deze torentjes bevindt zich een bijzondere ruimte die uitkijkt over de polders van de Betuwe.
De panden zijn verder uitgevoerd in een antraciete damwandprofielplaat om zo correcte uitvoering van de details te vergemakkelijken en de abstractie van de zwarte dozen zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen.
Dit ontwerp heb ik gemaakt in dienst van bouwkundig ontwerp en adviesburo Van Zeist BV te Opheusden.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Assepoester
Tijdens de portfoliocursus aan het CKE in Eindhoven heb ik een nieuwe interpretatie gemaakt van het verhaal van Assepoester.Met dank aan model Christine Nabuurs, Jeroen Roxs voor het beschikbaar stellen van de werkplaats, en John Körmeling voor het beschikbaar stellen van de veranda.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Onbekend Modernisme
Voor vele bezoekers van de Algarve in Portugal is Faro niet meer dan de plaats waar het vliegtuig aankomt. Dat is jammer, want juist de grootste stad van zuid Portugal is misschien wel de enige stad in deze regio waar creativiteit lekker de ruimte krijgt. Geen truttige grote appartementencomplexen voor Nederlanders en Duitsers hier, maar subtiele modernistische vakantiewoningen voor de Portugees zelf. Je ziet Gerrit Rietveld, Adolf Loos en Le Corbusier. Je vraagt je af of MVRDV nu hier inspiratie heeft opgedaan, of dat de moderne Portugese architect naar het Nederlandse bureau heeft gekeken.
Spookwereld
Detroit is een vreemde stad. De stad teert langzaam weg en wordt weer langzaam overwoekerd door de natuur. Niet door oorlog of een ramp, maar puur op economische gronden. De autoindustrie is weggetrokken richting Mexico. De banen zijn verdwenen. De stad wordt overbodig. Het hoofdkantoor van General Motors staat nog steeds als glimmend middelpunt in het centrum van de stad. Als een icoon van vergane glorie.Deze foto's zijn gemaakt tijdens een trip door de VS en Canada in het najaar van 2005.
Nep Wanders
De lamp is een geintje. Er was geen plek voor de Big Shadow Lamp van Marcel Wanders. Het idee van de Fake Lamp van Sophie Krier sprak me aan, maar de vorm minder. Ik heb ze met elkaar gekruist, en zie hier: de Fake Wanders. Uiteraard niet te koop
Mierennest
Hong Kong heeft weinig plek om te bouwen. Er is een smalle strook bebouwbaar land tussen de bergen en het water waar miljoenen mensen zo efficiënt mogelijk dienen te wonen. Op sommige stukken is de FAR (verhouding bruto vloeroppervlak t.o.v. de hoeveelheid grond) wel 5 tot 10.
Speelgoedstad
Brandevoort is de grote Vinex wijk bij Helmond. Onder supervisie van Rob Krier is geprobeerd een historische Nederlandse stad te imiteren. Moderne eisen aan het parkeren en het feit dat ieder gezin bijna wel 2 auto's nodig heeft om werk en voorzieningen te bereiken, zorgen dat de binnenkant van ieder woonblok nauwelijks tuin maar vooral parkeerplaatsen bevat.Maar bovenal is Brandevoort een uitbreidingswijk van Helmond. Brengt de nieuwe architectuur een ander leefklimaat, of blijft de sfeer toch typisch Helmond? Ik heb geprobeerd een fotoportret van de wijk te maken, en te kijken hoe de Brabantse gezelligheid zich houdt aan de 'Amsterdamse grachten'.
