Future Space
Dutch Game Garden is een stichting ter promotie en ondersteuning van de Nederlandse games industrie.Op 23 april 2010 opende DGG voor het eerst het evenement Indigo Showcase. Bij dit evenement wordt een selectie van de meest interessante nieuwe Nederlandse ontwikkelingen op games gebied getoond aan publiek, pers en professionals.
Voor de presentatie vroeg DGG mij een serie Retro Space speelkasten te bouwen. De kasten hebben in de achterdeur een 2e beeldscherm waar omstanders de speler kunnen volgen en met de maker over de game kunnen spreken.
De kasten hebben we opgesteld in een strak raster om de amorfe en gedateerde kantoorverdieping aan het Neude te neutraliseren en structuur te geven.
Met dank aan Mick Visser voor foto 4,8 en 10
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Trofee voor de Man
Resultaat van een weekend-workshop bij WiSPER in Leuven: Een trofee voor de echte man die lassen kan, opgebouwd uit constructieprofielen. De trofee is gelast d.m.v. booglassen met beklede elektrode en met het MIG procedé.Biertje?
ZZEF vroeg mij twee projecten ontworpen door Johan van den Berkmortel te fotograferen voor de architectuurportfolio van ZZEF.Het gaat om het proeflokaal van trapistenbrouwerij de Koningshoeve bij Tilburg en het Bavaria House in Helmond.
Zwarte Doos
Schilder Bert de Haas en handelaar in bedrijfskleding Chris Hendriks wilden allebei een nieuw bedrijfspand in Kesteren. Vanwege de brandweereisen was het perceel dat zij gekocht hadden alleen optimaal te gebruiken wanneer de panden tegen elkaar aan gebouwd zouden worden.Om enerzijds de behoefte aan een eigen identiteit en anderzijds de behoefte aan een goede kantine voor het personeel te beantwoorden, heb ik beide delen van het gebouw een hoogteaccent gegeven. In deze torentjes bevindt zich een bijzondere ruimte die uitkijkt over de polders van de Betuwe.
De panden zijn verder uitgevoerd in een antraciete damwandprofielplaat om zo correcte uitvoering van de details te vergemakkelijken en de abstractie van de zwarte dozen zo goed mogelijk tot zijn recht te laten komen.
Dit ontwerp heb ik gemaakt in dienst van bouwkundig ontwerp en adviesburo Van Zeist BV te Opheusden.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Spookwereld
Detroit is een vreemde stad. De stad teert langzaam weg en wordt weer langzaam overwoekerd door de natuur. Niet door oorlog of een ramp, maar puur op economische gronden. De autoindustrie is weggetrokken richting Mexico. De banen zijn verdwenen. De stad wordt overbodig. Het hoofdkantoor van General Motors staat nog steeds als glimmend middelpunt in het centrum van de stad. Als een icoon van vergane glorie.Deze foto's zijn gemaakt tijdens een trip door de VS en Canada in het najaar van 2005.