Dit Is Geen School
Leren gebeurt het beste als kinderen en jongeren bezig kunnen zijn met onderwerpen waar hun interesse ligt. Ook werkt het goed als projecten realiteitszin hebben.Daarnaast mag er meer ruimte zijn voor het maakproces. Je moet prototypes, experimenten, voorstellingen en producten kunnen maken en hiermee aan de weg kunnen timmeren.
Dit Is Geen School is de wereld in het klein: Een ontmoetingsplein, werkplaatsen en laboratoria, een theater, boerderij, sportcomplex, restaurants, winkels, een hotel.
STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
Creatieve Fabriek
Het Klokgebouw is een prachtig icoon in Eindhoven. Het is gebouwd als fabriek door Philips in 1928/1929. Na de laatste jaren door Philips gebruikt te zijn als kantoor transformeert het sinds de koop door Trudo weer naar de oude functie, die van een fabriek.Ditmaal geen serieproductie. Het klokgebouw is nu een creatieve fabriek. Architecten, designers, muziekanten, fotografen, creatief adviseurs: een bonte verzameling creatief talent heeft bezit genomen van een icoon van de stad.
Het gebouw is opgedeeld in units van allerlei afmetingen, maar ze hebben allemaal een ding gemeen. Grote raampartijen met fijne metalen kozijnen. Het licht dat binnenkomt geeft een eenheid aan de verscheidenheid van interieurs.
Ik heb vele interieurs in het Klokgebouw gefotografeerd om deze creatieve fabriek in kaart te brengen. De transformatie van het Klokgebouw is een begin in de transformatie van heel Strijp-S naar een nieuw centrum voor de stad Eindhoven.
De hier getoonde bedrijven zijn v.l.n.r. Architectuurcentrum Eindhoven, Little Mountain, Keukenconfessies (2x), Desque, FuturOn.net, De Boekenmakers, studio-OOK, Scherpontwerp, Lady Penelope, Dikgedrukt en PopEI
Future Space
Dutch Game Garden is een stichting ter promotie en ondersteuning van de Nederlandse games industrie.Op 23 april 2010 opende DGG voor het eerst het evenement Indigo Showcase. Bij dit evenement wordt een selectie van de meest interessante nieuwe Nederlandse ontwikkelingen op games gebied getoond aan publiek, pers en professionals.
Voor de presentatie vroeg DGG mij een serie Retro Space speelkasten te bouwen. De kasten hebben in de achterdeur een 2e beeldscherm waar omstanders de speler kunnen volgen en met de maker over de game kunnen spreken.
De kasten hebben we opgesteld in een strak raster om de amorfe en gedateerde kantoorverdieping aan het Neude te neutraliseren en structuur te geven.
Met dank aan Mick Visser voor foto 4,8 en 10
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Biertje?
ZZEF vroeg mij twee projecten ontworpen door Johan van den Berkmortel te fotograferen voor de architectuurportfolio van ZZEF.Het gaat om het proeflokaal van trapistenbrouwerij de Koningshoeve bij Tilburg en het Bavaria House in Helmond.
Retro Space
In 1971 was er de eerste videogame waar geld in moest: Computer Space. De video-arcadehal was geboren.Veel beroemde games als Pac-Man, Space Invaders, Streetfighter en Donkey Kong werden met onze kwartjes gevuld. Vandaag de dag sluiten de laatste hallen hun deuren. De Wii, de Playstation en eigenaar "Meneer de Bankaardappel" hebben gewonnen. Als ode aan dit tijdperk en om alle klassiekers te kunnen blijven spelen is er nu "Retro Space".
Retro Space is een moderne arcade machine voor thuis of op het werk. Hij speelt zowel de spellen uit de speelhal vanaf Space Invaders als je oude console spellen voor de Nintendo, Sega of Atari. Het systeem is gemaakt met moderne techniek en is flexibel voor nieuwe ontwikkelingen. Tevens is het systeem geschikt als multimedia jukebox. Naast je favoriete spellen vul je Retro Space met muziek en films. Een full HD beeldscherm en een hoge kwaliteit speakersysteem zorgen voor perfect beeld en geluid. En er hoeft geen kwartje meer in.
Met dank aan model Lara Verlaat voor de imitatie van de originele Computer Space poster.
Welkom in Andenne
Andenne is een klein stadje aan de Maas tussen Namen en Luik. Bij het binnenrijden maakt Andenne weinig indruk. De verlaten bedrijventerreinen aan de Maas maken een rommelige indruk en de Maas wordt genegeerd. Samen met Wendy van Rosmalen heb ik een plan gemaakt voor deze locatie van Europan editie 9.Met ons plan willen we Andenne letterlijk op de (ansicht)kaart zetten. Tussen de stadjes Namen, Huy en Luik heeft Andenne een eigen identiteit nodig. Wij hebben gekozen om het typisch Belgische nonchalante karakter van bouwen als uitgangspunt te nemen en tot een eigen typologie uit te vergroten. Het plan is een raamwerk waarbinnen het onderzoeksgebied in een willekeurige fasering kan worden uitgevoerd. Een subtiele plaatsing van rooilijnen en gebouwhoogtes zorgt voor een gevarieerde openbare ruimte die zich opent naar de Maas.
Een deelopgave was het maken van een herinrichting van het stationsgebied. Slechte bereikbaarheid van de perrons, vreemde logistiek en een unheimische openbare ruimte onder een viaduct geven het gebied nu een naargeestig karakter. Andenne heeft echter ook weer niet de afmeting om een grootschalige ingreep op het stationsgebied te verantwoorden. Wij kozen voor een eenvoudige ingreep waardoor een verdiept plein ontstaat. Het viaduct wordt aangekleed tot een huiskamer en wordt een dak voor de busperrons. Nieuwe bebouwing rond het plein kadert de ruimte in.
Iedere Belg wil zijn eigen woning. Dit negeren is ongeloofwaardig. Wij gaan nog een stap verder door het kopen van een woning vergelijkbaar te maken met het kopen van een auto. Door een slimme indeling te ontwerpen kan iedere woning voor vele doelgroepen ingedeeld worden, en in de loop van de tijd eenvoudig aangepast worden voor nieuwe gebruikers en levensfasen. De architectuur is een karikatuur van de traditionele bouwmethoden, de uitvoering eigentijds en flexibel.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Assepoester
Tijdens de portfoliocursus aan het CKE in Eindhoven heb ik een nieuwe interpretatie gemaakt van het verhaal van Assepoester.Met dank aan model Christine Nabuurs, Jeroen Roxs voor het beschikbaar stellen van de werkplaats, en John Körmeling voor het beschikbaar stellen van de veranda.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
