Dit Is Geen School
Leren gebeurt het beste als kinderen en jongeren bezig kunnen zijn met onderwerpen waar hun interesse ligt. Ook werkt het goed als projecten realiteitszin hebben.Daarnaast mag er meer ruimte zijn voor het maakproces. Je moet prototypes, experimenten, voorstellingen en producten kunnen maken en hiermee aan de weg kunnen timmeren.
Dit Is Geen School is de wereld in het klein: Een ontmoetingsplein, werkplaatsen en laboratoria, een theater, boerderij, sportcomplex, restaurants, winkels, een hotel.
80's T's
Voor mijn Youtube kanaal 2kB of Fun maak ik T-shirts op basis van oude jaren 80 logo's van computerspellen en electronische apparaten.2kB of Fun
Nooit heeft consumentenelektronica zo'n extravagante vormgeving gehad als vroege draagbare spelcomputers uit 1976-1985. Nooit zijn computerspellen zo mooi gereduceerd tot hun essentie als bij deze handhelds. Nooit bood 2kB geheugen zoveel plezier.1983 was het beste jaar met toptitels als Amidar, Astro Thunder 7, Burger Time, Dig Dug, Ms. Pac-Man, Q*bert, Super-Cobra en Zaxxon.
Martijn Koch, architect uit Nederland kocht de 180 beste handheld games, fotografeerde ze, haalde ze uit elkaar, analyseerde de techniek en voegde al dit materiaal samen in dit fantastische boek, een catalogus zoals je deze nog nooit zag.
STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
STRP Festival 2010
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2010 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Christoph De Boeck - Staalhemel
Lawrence Malstaf - Shrink
Jean Michel Bruyère - La Dispersion du Fils
Lawrence Malstaf - Nemo Observatorium
Lawrence Malstaf - Transporter
Roos van Berkel & TUlip - 2 of a kind
The Bloody Beetroots Death Crew 77
Lawrence Malstaf - Knot
Lawrence Malstaf - Nevel
Malcolm MacIver, Marlena Novak & Jay Alan Yim - Scale
Lawrence Malstaf - Territorium
Underworld
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Wanda Wanders
Een digitaal magazine over duurzaamheid, fotografie, stedelijk landschap en opinie
2005
Onbekend Modernisme
Voor vele bezoekers van de Algarve in Portugal is Faro niet meer dan de plaats waar het vliegtuig aankomt. Dat is jammer, want juist de grootste stad van zuid Portugal is misschien wel de enige stad in deze regio waar creativiteit lekker de ruimte krijgt. Geen truttige grote appartementencomplexen voor Nederlanders en Duitsers hier, maar subtiele modernistische vakantiewoningen voor de Portugees zelf. Je ziet Gerrit Rietveld, Adolf Loos en Le Corbusier. Je vraagt je af of MVRDV nu hier inspiratie heeft opgedaan, of dat de moderne Portugese architect naar het Nederlandse bureau heeft gekeken.Spookwereld
Detroit is een vreemde stad. De stad teert langzaam weg en wordt weer langzaam overwoekerd door de natuur. Niet door oorlog of een ramp, maar puur op economische gronden. De autoindustrie is weggetrokken richting Mexico. De banen zijn verdwenen. De stad wordt overbodig. Het hoofdkantoor van General Motors staat nog steeds als glimmend middelpunt in het centrum van de stad. Als een icoon van vergane glorie.Deze foto's zijn gemaakt tijdens een trip door de VS en Canada in het najaar van 2005.
Mierennest
Hong Kong heeft weinig plek om te bouwen. Er is een smalle strook bebouwbaar land tussen de bergen en het water waar miljoenen mensen zo efficiënt mogelijk dienen te wonen. Op sommige stukken is de FAR (verhouding bruto vloeroppervlak t.o.v. de hoeveelheid grond) wel 5 tot 10.Speelgoedstad
Brandevoort is de grote Vinex wijk bij Helmond. Onder supervisie van Rob Krier is geprobeerd een historische Nederlandse stad te imiteren. Moderne eisen aan het parkeren en het feit dat ieder gezin bijna wel 2 auto's nodig heeft om werk en voorzieningen te bereiken, zorgen dat de binnenkant van ieder woonblok nauwelijks tuin maar vooral parkeerplaatsen bevat.Maar bovenal is Brandevoort een uitbreidingswijk van Helmond. Brengt de nieuwe architectuur een ander leefklimaat, of blijft de sfeer toch typisch Helmond? Ik heb geprobeerd een fotoportret van de wijk te maken, en te kijken hoe de Brabantse gezelligheid zich houdt aan de 'Amsterdamse grachten'.