Dit Is Geen School
Leren gebeurt het beste als kinderen en jongeren bezig kunnen zijn met onderwerpen waar hun interesse ligt. Ook werkt het goed als projecten realiteitszin hebben.Daarnaast mag er meer ruimte zijn voor het maakproces. Je moet prototypes, experimenten, voorstellingen en producten kunnen maken en hiermee aan de weg kunnen timmeren.
Dit Is Geen School is de wereld in het klein: Een ontmoetingsplein, werkplaatsen en laboratoria, een theater, boerderij, sportcomplex, restaurants, winkels, een hotel.
STRP Festival 2011
Mick Visser maakte voor het STRP Festival 2011 in Eindhoven een fotoreportage van de belangrijkste kunstwerken en optredens. Als beeldbewerker neem ik actief deel aan het fotoproces. Deze samenwerking resulteert in de best mogelijke kwaliteit voor de beelden.Van links naar rechts:
Bert Schutter - Mill X Molen - 1982
Edwin van der Heide - DSLE2 - 2011
Telcosystems - 12_series - 2010
Kutmah - 26 November 2011
Edwin van der Heide - Evolving Spark Network - 2010/2011
Macular - Phase=Order - 2010
Bram Snijders, Carolien Teunisse - RE: - 2010
Marnix de Nijs, Edwin van der Heide - Spatial Sounds - 2000/2001
Nicky Assmann - Solace - 2011
Geert Mul - Transfer Points - 2002
Erik Hobijn - The Delusion of Self Immolation - 1990
Future Space
Dutch Game Garden is een stichting ter promotie en ondersteuning van de Nederlandse games industrie.Op 23 april 2010 opende DGG voor het eerst het evenement Indigo Showcase. Bij dit evenement wordt een selectie van de meest interessante nieuwe Nederlandse ontwikkelingen op games gebied getoond aan publiek, pers en professionals.
Voor de presentatie vroeg DGG mij een serie Retro Space speelkasten te bouwen. De kasten hebben in de achterdeur een 2e beeldscherm waar omstanders de speler kunnen volgen en met de maker over de game kunnen spreken.
De kasten hebben we opgesteld in een strak raster om de amorfe en gedateerde kantoorverdieping aan het Neude te neutraliseren en structuur te geven.
Met dank aan Mick Visser voor foto 4,8 en 10
Lost in Navigation
Tokio is een overweldigende stad. Waar veel grote steden 1 metronetwerk hebben is het in de grootste stad van de wereld een stuk complexer.Er zijn 2 officiële metromaatschappijen, de nationale spoorwegen hebben een paar lijnen die ook als een metrolijn functioneren, en dan zijn er nog tientallen private bedrijven die nog meer lijnen exploiteren. Ook zijn er een aantal plekken waar overstapstations voor iedere lijn een andere stationsnaam hanteren.
Een leesbare metrokaart voor dit alles maken is haast onmogelijk. Moet je alles schematisch houden of juist geografisch realistisch? Wanneer kun je beter een stukje lopen dan overstappen?
Deze metrokaart voor Tokio laat alleen de belangrijkste lijnen zien voor de bezoeker van de stad. Dit zijn er al 25! Alle afstanden zijn realistisch en de verbindingen met vliegvelden en Shinkansen treinen zijn goed zichtbaar. De parken die een goede orientatie voor de bezoeker vormen in de grijze urbane massa van Tokio zijn weergegeven, evenals iconen voor de belangrijkste landmarks. Passend bij miljoenen lichtjes in Tokio is de kaart in nacht-situatie getekend, met de lijnen als oplichtende neon-buizen.
De kaart is in een gelimiteerde oplage te bestellen als foto-print op een formaat van 100x75cm. Stuur een e-mail of bel indien u een exemplaar wilt bestellen.
Trofee voor de Man
Resultaat van een weekend-workshop bij WiSPER in Leuven: Een trofee voor de echte man die lassen kan, opgebouwd uit constructieprofielen. De trofee is gelast d.m.v. booglassen met beklede elektrode en met het MIG procedé.Kettingverband
Toen ik bij bouwkundig ontwerp- en adviesburo Van Zeist begon te werken was het voorlopig ontwerp voor deze 8 appartementen klaar. Ik heb de technische uitwerking en detaillering gedaan.Een van mijn uitdagingen was om dit nieuwe pand in een perfecte implementatie van het kettingverband te metselen, net als de klassieke huizen in dezelfde straat.
Om toch te laten zien dat het een gebouw van 2008 is heb ik een aantal klassieke details vertaald naar een hedendaagse oplossing. Alle kozijnen zijn van aluminium in een diepe profielering. De balkons doen denken aan klassieke houten veranda's, maar zijn uitgevoerd in bruin gekleurd beton en staal.
Lage Bandbreedte
Toen het ontwerp voor Retro Space af was moest er een bijpassende website komen. Vanwege het vermoeden dat een product als Retro Space wel eens heel populair kon worden, is de website zo klein mogelijk gemaakt, om bij extreme drukte niet onder problemen met de bandbreedte te bezwijken.Passend bij alle retro spellen die thuishoren op Retro Space is de website geheel uitgevoerd in pixelvormgeving. Alle elementen op wat profuctfoto's na zijn GIF bestanden in 4 kleuren, zoals gebruikelijk in de begindagen van internet.
I never promised you a rosegarden
Tussen de Narcissenstraat en de Onze Lieve Vrouwenstraat in Heteren moesten 2 percelen opnieuw ingevuld worden. Aannemersbedrijf Kuijpers vertrok met zijn bedrijf naar het industrieterrein en Woningstichting Heteren wilde 4 afgeschreven bejaardenwoninkjes aan het Rozenpad vervangen. Het plan ligt op een overgang van de traditionele dorpskern naar de typische jaren 60-70 uitbreiding. Woningstichting Heteren heeft ingezet op herontwikkeling van deze locatie en invulling met 19 seniorenappartementen.De woningen in de Narcissenstraat hebben eenvoudige vormen in hun massa. De kleuren zitten in een palet van geel, bruin en zwart. Mijn ontwerp voor het appartementenblok kijkt heel duidelijk naar deze context en geeft een eigentijdse draai aan de ingrediënten uit de jaren 70. Het bekende bruin staat centraal. Door de voegen uit te voeren in de steenkleur wordt het metselwerk van de gevel bijna grafisch. De wens van de stedenbouwkundige om een kap toe te passen is vertaald in een frisse set-back op de 2e verdieping. Deze laag is wit gestukadoord en ligt ongeveer een meter terug. Hierdoor wordt het gebouw optisch minder hoog, terwijl de bruikbaarheid van de appartementen op de bovenste laag optimaal blijft.
De Woningstichting heeft veel ruimte gegeven om het plan tot in detail goed uit te werken. De vensters in het stukwerk zijn ingelijst met een bruin betonnen kader. Dit element dat door en door gekleurd is geeft reliëf aan de verder heel vlakke stukgevel. Het metselwerk is volledig uitgelegd op steens verband. Regenpijpen zijn verwerkt in de gevel. Plafonds in de centrale hal volgen de onderzijde van de trappen en gaan netjes verder op de volgende verdieping. Het vloerpakket is royaal zodat een zwevende dekvloer en isolatie van de aangestorte balkons mogelijk is terwijl hoogteverschillen voor rolstoelgebruik uit blijven. De natuursteen vloer loopt door op de trappen en in de lift. De lift zit achter het metselwerk dat op de millimeter goed is uitgezet. De standaard verhullende stalen omkadering van de liftdeuren kon hierdoor vervallen. Lichtarmaturen aan de buitenzijde zijn zorgvuldig uitgekozen bij de architectuur.
Dit plan heb ik ontworpen in dienst van Bouwkundig ontwerp- en adviesburo van Zeist BV te Opheusden. Ik ben verantwoordelijk geweest voor het volledige ontwerptraject van voorlopig ontwerp tot en met bouwtoezicht.
Assepoester
Tijdens de portfoliocursus aan het CKE in Eindhoven heb ik een nieuwe interpretatie gemaakt van het verhaal van Assepoester.Met dank aan model Christine Nabuurs, Jeroen Roxs voor het beschikbaar stellen van de werkplaats, en John Körmeling voor het beschikbaar stellen van de veranda.